بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ

79- NÂZİÂT SÛRESİ:

(Mekke’de inmiştir. 46 Âyettir.)

1- Andolsun (kâfirlerin rûhlarını) şiddetle çekip çıkaranlara,

2- (Mü’minlerin rûhlarını) yavaşça çekip alanlara;

3- Yüzdükçe yüzenlere,

4- Yarıştıkça yarışanlara,

5- Her bir işi düzenleyenlere…[1]

6- O sarsıntının sarsacağı gün,

7- Ardından onu diğer bir sarsıntı izleyecek.

8- O gün bazı kalpler titrer,

9- Gözleri korkudan öne düşer.

10- Onlar derler ki: “Biz gerçekten eski hâlimize döndürülecek miyiz?”

11- “Biz, çürümüş kemikler olduktan sonra mı?”

12- Dediler ki: “O halde bu, ziyanlı bir dönüştür.”

13- Fakat o (dönüş)[2], ancak bir tek haykırıştır.

14- Ansızın onlar, (diri olarak) toprağın üzerindedirler.[3]

15- Mûsâ’nın haberi sana geldi mi?

16- Hani Rabbi ona mukaddes Tuvâ vadisinde seslenmişti:

17- “Firavun’a git. Çünkü o, pek azmıştır.”

18- De ki: “Temizlenmek ister misin?”

19- “Ve sana Rabbinin yolunu göstereyim de korkasın.”

20- (Mûsâ) ona en büyük mucizeyi gösterdi.

21- Fakat o (Firavun) yalanladı ve isyân etti.

22- Sonra da koşarak sırtını döndü.

23- Hemen (adamlarını) topladı ve bağırdı:

24-  “Ben sizin en yüce Rabbinizim!” dedi.

25- Bunun üzerine Allah onu, hem âhiret, hem de dünya azâbıyla cezalandırdı.

26- Şüphesiz ki bunda korkacak kimseler için elbette bir ibret vardır.

27- Yaratılış bakımından siz mi daha çetinsiniz yoksa gök mü? Ki onu (Allah) binâ etti.

28- Onun boyunu yükseltip düzenledi.

29- Gecesini kararttı, gündüzünü de açığa çıkardı.

30- Bundan sonra da yeri yayıp döşedi.

31- Ondan suyunu ve otlağını çıkardı.

32- Dağları ise sapasağlam oturttu.

33- (Allah bunları) size ve davarlarınıza fayda olmak üzere (yaratmıştır).

34- Fakat o en büyük belâ geldiği zaman;

35- O gün insan, neye koştuğunu hatırlar.

36- Gören kimse için, cehennem apaçık gösterilecek.

37, 38- Artık kim haddi aşıp dünya hayatını tercih etmiş ise;

39- Hiç şüphesiz cehennem, varılacak yerin ta kendisidir.

40- Fakat kim de Rabbinin huzuruna varmaktan korkmuş ve nefsini hevâdan alıkoymuş ise;

41- Hiç şüphesiz cennet, varılacak yerin ta kendisidir.

42- Sana kıyâmetten soruyorlar; demir atması (vukû’u) ne zaman diye.

43- Sen nerede, onun vaktini söylemek nerede?

44- Ona ait nihâî bilgi ancak Rabbine aittir.

45- Sen ancak ondan korkacak olanları uyarıcısın.

46- Onu görecekleri gün onlar, sanki (dünyada) bir akşam ya da bir kuşluk vaktinden başka kalmamış gibi olurlar. 

Çeviri:

Yusuf Semmak

[1] Yeminin cevabı, “mutlaka öldükten sonra diriltileceksiniz ve hesaba çekileceksiniz” anlamındadır.

[2] Bu Âyetteki  هِىَ “o” zamirinin merciinin, bir önceki Âyette geçen  كَرَّةٌ  “dönüş" kelimesi olması en yakın ihtimâldir. “O” zamiriyle, “ikinci üfürüş” anlamı da kastedilmektedir.

[3] Bu Âyet, “ansızın hepsi mahşerdedirler” şeklinde de Türkçe’ye çevrilebilir.