111 maddede çeşitli konularda nasihatler...

Bağlantı | kategori: NASİHATLER | tarih: 07/07/2016 | Yorum(0) | Yorum yaz

ÇIKAN KİTAPLARIMIZ HAKKINDA BİLGİLENDİRME: 1- PUTPEREST ÇAĞLARDA MÜSLÜMAN OLMAK, 2- HAYATIN İÇİNDEN ÖZLÜ SÖZLER İBRETLER, HİKMETLER, ÖĞÜTLER, 3- HZ. YÛSUF'UN MISIR'DAKİ KONUMU.

Bağlantı | kategori: AKAİD-TEVHİD | tarih: 05/06/2016 | Yorum(0) | Yorum yaz

Kadınların evlerinin dışında elbiselerini çıkarmaları ve hamama gitmemeleri konusunda sakındırıcı Hadîslere istinâden bir kardeşimiz; “havuza giden kadınlar da aynı konuma girer mi? Müslüman bir kadın havuza gidebilir mi?” diye sormuştur. Biz de kısaca aşağıdaki cevabı verdik. Kardeş, ben aslında tâ baştan beri cevabı veriyorum ama tâbir-i câizse büyük puntolar kullanmıyorum, altını çizmiyorum. Fakat o özlü cümleleri bazen açmak gerekiyor. İnşâAllah, açalım... Baştan söyleyelim ki, tesettürün yanında hicâb, hayâ ve takvâ konularının da işlenmesi gerekir. Bir kadının güzelliğini herhangi bir yerde açması, oradaki kadınların o güzelliği kocalarına anlatmaları anlamında bir fitnedir. Bu konuda sakındırıcı Hadîsler vardır. Hatta iffet ve hayâ timsali olması gereken kadının kendi babasının yanında dahi giyim kuşam konusunda çok dikkatli olması gerekir. İmam Mevdûdî, bir kadının tesettüre dikkat edeceği kimseler konusunda, kadına karşı örtüneceği ölçünün farklılık arz edeceğini ifade etmektedir. Genel olarak şunu bilmemiz gerekir. Müslüman kadın ayrıdır gayrimüslim ayrıdır. Takvâlı kadın ayrıdır, takvâsız olanı ayrıdır. Edepli kadın ayrıdır edepsizi ayrıdır. Hatta tanıdık kadın ayrıdır tanınmayan, yabancı kadın ayrıdır.

Bağlantı | kategori: SİZİN SORDUKLARINIZ | tarih: 24/05/2016 | Yorum(0) | Yorum yaz

“İmam Gazalî daha sonra, musikîyi haram kılan şeyin kendisi değil, sonradan ârız olan bazı sebepler olduğunu ifade eder, bunu da şöyle tasnif eder: ‘Şarkı söyleyen kadın olur, dinleyen de kadın sesinin şehvetini tahrik edeceğinden korkarsa dinlemek haramdır. Burada haram hükmü müzikten değil, kadının sesinden gelmektedir.’ ‘Şarkı ve türkünün güftesi bozuk, İslâm inancına ve ahlâkına aykırı ise, bunu müzikli veya müziksiz söylemek ve dinlemek haramdır.’" (İhyâ, İmam Gazâlî, II/279-281) Sayın Yusuf Semmak, Forum da dolaşırken bu konu dikkatimi çekti konuyu siz açmışsınız ve güzel bir dille anlatmışsınız. Benim burada size sormak istediğim İmam Gazâlî’nin fetvâsındaki ‘kadın sesinin şehvetini tahrik edeceğinden korkarsa' bölümünde, kadını görmediği halde dinleyen ve artı olarak görmediği kadının sesinden etkilenmeyen ve şehveti de tetiklenmeyen bir kimse müzik dinleyebilir mi ve üstelik içinde haram veya fahşa barındırmayan mubah bir konuya ait olsa da dinleyemez mi? Bir diğer sorum ise ‘Şarkı ve türkünün güftesi bozuk, İslâm inancına ve ahlâkına aykırı ise, bunu müzikli veya müziksiz söylemek ve dinlemek haramdır.’ Şarkı veya türkünün güftesi sağlam, İslâm ve ahlâkına uygun ve üstelik cihâdî özellikler taşıyorsa bunu müzikli dinlemek yine de câiz olmaz mı? Tabi burada her hal ve şartta müzik dinlemenin zaman öldürmekteki haramlığını kabul ederek kısa bir seyahat esnasında veya bunun gibi arada geçen zamanlarda câiz olmaz mı? Bu konuda cevap yazarsanız mutlu olurum…” demiştir.

Bağlantı | kategori: SİZİN SORDUKLARINIZ | tarih: 24/05/2016 | Yorum(0) | Yorum yaz

"Nasihatler" serimizin onuncusu olan “NASİHATLER 10” isimli çalışmamızda; bugünün Müslümanlarının ilim ehli yetiştirme hususundaki tavırları, taassup, rasûl ya da nebî her peygamberin Allah’tan vahiy aldığı meselesi, ticâret yapanların, mallarıyla cihâd konusunda titizlik göstermeleri hususu, ehliyetsizliklik, liyâkatsizlik, beceriksizlik, menfaatçilik mevzuları, Hz. Ömer’in fazileti ve mescidlerde yasak olan şeyler, insanlara, “şâhlar şâhı, sultanlar sultanı, melikler meliki, mülklerin mâliki, yaratıcı…” gibi isimlerin verilemeyeceği, “bana ne!” ve “sana ne!” tavrı hakkında, dernek ve vakıflara zekât verilip verilemeyeceği konusu, kadın, “Kur’ân’dan sorguya çekileceksek, bazı Hadîslerde geçen şu ya da bu meseleler Kur’ân’da yok” diyenlere icmâlî cevap, dünya bir ağaç gölgesidir; insan da bir yolcu!, kadınlar günü(!), selîm akıl vahye ittibâ eder, Peygamberimizin hizmetkârı olan Hz. Enes’in sözünü doğru anlamak, türbeleri dilek kutusuna çevirmeyin!, yanlışa yanlışla karşılık verilmez!, ilim ile amelin arasını açmak!, Cehennem: “Daha var mı?” diyecek, dost acı söyler, Ebû Hanîfe’yi eleştiren gençler türemiş, can sıkıntısından yapacak bir şey bulamayanlar, özgürlüğün bile bir sınırı vardır!, ilmî liyâkatsızlık, okur-yaşar olmak, Allah’tan başkasına kullukta cehâlet mazeret değildir, istiğfâr konusunda bir soruya cevap ve edep, ahlâk ve zühd konusunda tavsiye kitaplar, kandil geceleri ve bid’at-i hasene konusu ve duadan sonra “el-Fâtiha” demek, “elim temiz” diyerek yemekten önce ve sonra el yıkama Sünnetini büsbütün terk etmek, Kapitalizm’in amacı nedir?, ikili tartışmalarda, haklı kimsenin hikmetle müdafaa edilmesi, muhtemel fitneyi önleyen bir sâlih ameldir!, başlıkları olmak üzere 31 tane konuyu ele almaktayız. Rabbimiz, bu mütevazı çalışmamızı rızâsı için kılsın ve mizanımıza koysun. Hayırlara vesile olması dilek ve duası ile.

Bağlantı | kategori: NASİHATLER | tarih: 26/04/2016 | Yorum(0) | Yorum yaz

1 ♦ "Doğru Söyleyeni Dokuz Köyden Kovarlar" Diyerek, Doğruluğu ve Doğru İnsanları Sevmeyenlerin Köyünde Yalancılığı Benimseyerek Yaşayanların Gidecekleri Yer Cehennemdir! "Doğruyu söyleyeni dokuz köyden kovarlar" diye, doğruluğu terk edip yalan söyleyenler bilsinler ki, yalancılık kötülüklere kötülükler de insanı cehenneme götürür. Dünyada yalancıların köyünden kovulma korkusuyla yalancıların safında yer alanların gideceği yer cehennemdir. Yüce Allah'ın melekleri onların canlarını alırken kendilerine: "Allah'ın arzı (yeryüzü) geniş değil miydi? Hicret etseydiniz ya!" diyeceklerdir. Ve onların durakları cehennem olacaktır. (Okuyun: Nisâ: 97) Abdullah b. Mes'ûd radıyallâhu anh'dan rivâyete göre Nebî (ﷺ) şöyle buyurmuştur: "Şüphesiz doğruluk iyiliğe götürür, iyilik de cennete götürür. Kişi, doğru söyleye söyleye Allah katında "dosdoğru insan" (sıddîk) olarak yazılır. Hiç şüphesiz yalan da kötülüğe götürür, kötülük de cehenneme götürür. İnsan, yalan söyleye söyleye nihayet Allah katında "çok yalancı" (kezzâb) olarak yazılır." (Buhârî, Edeb, 69; Müslim, Birr, 103) 2 ♦ Bazı insanlar, başkalarına fırsat vermeyecek şekilde boş ve gereksiz konuşmaya gelince varlar. İnsanları arkalarından çekiştirmeye, gıybet etmeye gelince varlar. Ama kardeşleri için dua etmeye gelince yoklar! Kardeşlerinin iyilikleri, affedilmeleri ve mağfiret olunmaları için dua ettiklerinde herhalde dilleri aşınır! İnsanların yüzüne boş konuşurken, arkalarından gıybet ederken aşınmayan dilleri hayır dua ettiklerinde aşınır herhalde!.. 3 ♦ Dua ederken, kardeşlerinizi de duanıza katmayacak kadar cimri olmayın! Böyle yapanlar, arabasıyla seyir halindeyken, yolda karşılaştığı bir kardeşini arabasına almadan yoluna devam eden kimse gibidir! 4 ♦ Karşılaşıldığında "İşler Nasıl?" Nakaratına, Hakikatleri Kurban Etmeyin! Zira Rasûlullah (as) ya Hayır Söylememizi ya da Susmamızı Emir Buyurmuştur. Kişinin, Boş, Faydasız İşleri Terk Etmesinin de Müslümanlığının Güzelliğinden Olduğunu Haber Vermiştir. "Allah'ın dinine yardım" anlamında Allah yolunda çalışmaktan gâfil olan tüccâr ve esnâf kimseler, kendileriyle karşılaştığımızda "işler nasıl?" dememizi bekliyorlar. Oysa insanın "işler neden böyle?" diyesi geliyor. Öyle ya, Allah yolunda hiçbir çabası ve çalışması olmayan bir tâcirin ya da esnâfın, ekonomik anlamdaki diğer işleri "asıl olanın ya da evlâ olanın yanında" teferruat mesabesinden öte bir anlam ifade etmez. O teferruat da insanı, isrâfa ve isyâna sevk ediyorsa, teferruatta da bir hayır yoktur! 5 ♦ Bir Kimse Hidâyete Erdiğinde Hangi Dua Okunur? الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِى أنْقَذَهُ مِنَ النَّارِ “Onu cehennem ateşinden kurtaran Allah’a hamd olsun!” (Bkz: Buhârî, Cenâiz, 80; Merdâ, 11) Bu duâ, hidâyet bulan kimseye hitâben: الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِى أنْقَذَكَ مِنَ النَّارِ “Seni cehennem ateşinden kurtaran Allah’a hamd olsun” şeklinde de söylenebilir. Rabbimiz, bu duâyı çokça okumayı nasip etsin.

Bağlantı | kategori: NASİHATLER | tarih: 20/04/2016 | Yorum(0) | Yorum yaz

"Nasihatler" serimizin dokuzuncusu olan “NASİHATLER 9” isimli çalışmamızda; okunmasını tavsiye ettiğimiz 10 kitap, Kur’ân ve Sünneti anlama yolunda ilk adım, meyvesiz ağaçlar, bâtıl düşüncelere hak elbisesi giydirmeyiniz, abdest ne zaman farz kılındı?, sormak ile sorgulamak farklı şeylerdir, farîza ve faraziye, takvâya uygun olan amel, İbn-i Teymiyye’nin önünü açmamak gerekir” diyen bir ilim adamı(!) hakkında, âşûrâ günü oruç tutmak Sünnettir, Allah’ı zâlimlerin yaptıklarından habersiz sanma!, Yaratıcıya ibâdet et!, başlıksız!, bu, onun söylediği boş bir sözdür!, Katru'n Nedâ alt(!) seviye bir kitaptır, Hz. Ebû Bekir es-Sıddîk'ın soy (neseb) bilgisi, ey nefsim, toprak kardeşin olan insanlara karşı merhametli ve anlayışlı olmayı öğren!, tüccâr arkadaş, biraz bakar mısın?, sol el ile yiyip içmek!, "elem duymazsan (acı çekmezsen) asla ilim öğrenemezsin!", bahaneler olmasaydı, başkalarını eleştirmek yerine kendimize dönebilsek!, paganistlere cenaze namazı kılmak!, “En âlim kişi Rasûlün Sünnetini en iyi bilendir. En müttakî kişi ise, onun Sünnetine bi-hakkın/hakkıyla ittibâ edendir. Nebî aleyhisselâm’ın Sünnetine sırt dönen kimse, ne âlimdir ne de takvâ sahibidir!”, “ilim tâlibleri” ve “velî” bahislerine dair birkaç söz, ne müslimler varmış; mâşâallah diyoruz, başlıkları olmak üzere 26 tane konuyu ele almaktayız. Rabbim, bu mütevazı açıklamalarımızı, insanların okuyup, amel etmelerine, tefekkür edip âhiret azığına dönüştürmelerine, hidâyetlere ve imanların artmasına vesile kılsın. Sebep olduğu hayırlardan müsebbibini/müellifini de müstefîd eylesin. Âmîn.

Bağlantı | kategori: NASİHATLER | tarih: 07/02/2016 | Yorum(0) | Yorum yaz

Bu durumda, bir şeylerin eksik olduğu anlaşılıyor… O halde, ne yapmalıyız? Ya da acaba neleri ihmâl ediyoruz? Ticârette dikkat edilmesi gereken hususları başlıca şu şekilde sıralayabiliriz:

Bağlantı | kategori: FIKIH | tarih: 09/12/2015 | Yorum(2) | Yorum yaz

İmam Nevevî'nin Sahîh-i Müslim üzerine yaptığı nefis şerhi "El-Minhâc fî Şerhi Sahîh-i Müslim" adlı eserinin Arapça metnini esas aldığımız bu Hadîs dersimizde; metin okuma, okunan metni tercüme etme ve doğru anlama ve o metinde geçen gerek âlet ilimlerine, gerek usûl ilimlerine ve gerekse de fer'î ilimlere taalluk eden mevzulara -zaman zaman- yer vermek sûretiyle, başta ilim talebeleri olmak üzere, Arapça'ya ilgisi olanlara, Hadîsleri doğru anlamak isteyenlere yardımcı olmak istedik. İnşâAllah, -ilmin gerektirdiği usûl ve âdâbın gözetilerek anlatıldığı- bu tür derslerin faydaları ve bereketleri çoktur. Rabbim, konuşanı ve dinleyenleri müstefîd eylesin. Her konuda, ilmin gerektirdiği davranış biçimi ortaya konulmadığı sürece; zan ve kuruntular, hevâ ve hevesler, şahsî ve kişisel yaklaşımlar, yanlış, boş, bâtıl, bozuk, fâsid, çelişkili, tutarsız yorum ve bakış açıları "ilim" zannedilecektir! Oysa, Hadîsler üzerinde kuru kuruya, soyut, şahsî duygu ve düşüncelerle yapılan yorumlar asla "ilim" değildir! Bir insana bir konuda soru sorulsa; o kimse de araştırma yapmadan ve o konuda tam bir itminana ulaşmadan cevap verse, verdiği cevap isabetli bile olsa, o kimsenin davranışı yanlıştır! Hadîslerde de geçtiği gibi, iyice araştırmadan rey ile fetvâ vermek müctehidler için bile câiz değilken, avâm nasıl olur da hakkında tam bilgi sahibi olmadığı her konuda konuşabilir ve kendisine yöneltilen her soruya cevap verme cür'etini gösterebilir? Maalesef ki, câhil cesur olmaktadır. Müctehidlere sorulduğunda, onları terletecek nitelikte olan nice sorulara, günümüzde bir çırpıda cevap verilebilmektedir. Bundan Allah'a sığınırız!

Bağlantı | kategori: DERS VİDEOLARI | tarih: 02/12/2015 | Yorum(2) | Yorum yaz

Sahîh-i Müslim Hadîslerini esas aldığımız ve Hadîslerin şerhlerinde ise İmam Nevevî'nin "el-Minhâc fî Şerhi Sahîh-i Müslim" isimli eserinin metnini takip ettiğimiz sesli derslere başlıyoruz. Bu derste -baştan sona değil de- seçtiğimiz bazı bâb'lar işlenmektedir. Dersin işlenmesinde Arapça metinler esas alınmaktadır. Metodumuz şudur: Hadîslerin ve şerh bölümünün okunması, Hadîslerde geçen bazı teknik terimler hakkında bilgiler verilmesi, Hadîs Usûlüne dair önemli hatırlatmalarda bulunulması, Hadîslerin tercümesi ve Şerh metninin hem okunması hem de ibârelerin tercüme edilmesi ve ihtiyaç oldukça, Hadîs'in daha iyi anlaşılması için gerek Nahiv ve gerekse diğer yönlerden yapılan açıklamalar vb. muhteveyâta yer vermekten ibârettir. Amacımız: Peygamberimizin Hadîslerini doğru anlamak/anlatmak ve Allah'ın dininin doğru anlaşılmasına vesile olmak, Hadîsler konusunda bilmeden, anlamadan -câhilî bir cür'et/cesâret ve hatta hıyânetle- Allah Rasûlünün Hadîslerine saldırılmasının ve onun Sünnetinin teşrî'deki kaynaklığının inkâr edilmesinin önüne geçmek, Hadîs Usûlü bilmeden, o Hadîslerin sahîh te'vîllerini okumadan/okuyamadan, sormadan, araştırmadan sırf şahsî ve nefsî yaklaşımlarla Hadîslerle Âyetler arasında -ilimsizce- zıtlıklar bulma hevesinde olanların tutarsızlıklarını ortaya koymaktır. Ve bilcümle; bir insan hakkında ya da bir mesele hususunda bilmeden konuşmak nasıl büyük bir suç ise; bu suç, Allah ve Rasûlüne karşı işleniyorsa, bu durumda işlenen cürmün ne kadar büyük bir günah ve ne kadar büyük bir iftirâ olacağı herkesin ma'lûmu olsa gerektir. Gerek İmam Buhârî ve gerekse İmam Müslim rahımehumAllah'ın Hadîs kitaplarında yer alan bir tane Hadîs'in bile şerhini doğru okuyamayan nice insanlar maalesef ki, bütün Hadîs külliyatının ve Hadîs âlimlerinin yazdıkları kaynak eserlerin aleyhinde -merdûd'dur- bir çırpıda fetvâsını(!) verebiliyorlar! İşte bu sözlerin söylenmesinin bu kadar kolay olmadığına ya da olmaması gerektiğine, aslında Peygamberimizin Hadîslerinin aleyhinde atıp tutanların -kendi aleyhlerine olmak üzere- amel defterlerine büyük iftirâlar yazılmasının müsebbibi olduklarına dikkat çekmek ve ilimsizce, mücerred bir rey ile gerçekleştirilen bu davranış biçiminden sakındırma amacınını gütmekteyiz. İçerisinde ma'rûf'u emretme ve münker'den sakındırma olmayan bir konuşmada hayır olmadığı şuuruyla, yanlışa yanlış demenin ötesinde, neden yanlışlığının da Naklî ve aklî delillerle ortaya konulması ve böylece yanlış yapan bir insanın hem kalbine, hem rûhuna, hem aklına, hem vicdanına ve hem de fikriyyâtına hitâp edilmesi -uyarıcı kimse samimi olduğu müddetçe- Allah dilerse fayda verir. Allah'ın kullarına düşen; ma'rûf'u işlemek, ma'rûf'la emretmek ve münker'den sakınmak/sakındırmaktır. Allah; kimseyi, yanlış yaptığında onu uyaracak, nasihat edip ma'rûf'u öğretecek kimselerden mahrûm yalnız, kimsesiz ve biçâre duruma düşürmesin. İnsandan beklenen odur ki, sözü dinler ve en güzeline uyar. Dinlemesini bilmeyenin, öğrenmesi de, yanlışlarını görmesi de ve o yanlışlarından kurtulması da mümkün değildir. İyi bir Müslüman olmak; Peygamberimizi iyi tanımaktan ve onun Sünnetine en güzel bir biçimde tâbi olmaktan geçer. Ashâb-ı Kirâm bu i'tikâd ve şuurda olduğu içindir ki, Tevbe Sûresinin 100. Âyetinde Rabbimiz, Muhâcirlerin ve Ensâr'ın ilk öncü şahsiyetlerini söz konusu ederek, onlara ihsân ile/güzellikle uyanlardan râzı olduğunu açıkça bildirmiştir. Dikkat edelim! Onlara güzelce uyanlardan Allah râzı olmuştur. Burada Âyetin üslubundaki nükteye de dikkat edelim. Bunun anlamı; Rabbimiz, kendilerinden zaten râzı olmuştur demektir. Öyle ya, Allah, onlara en güzel biçimde ittibâ edenlerden râzı olduğuna göre, ittibâ edilenlerden önceden râzıdır. Sözün burasında belki şu soru bazılarının meseleyi anlamasının anahtarı olabilir: "Bu Âyet, söz konusu edilen Ashâb-ı Kirâm'a uymayı emretmiyor mu?" Elbette, emrediyor! Bu çok açık! Çünkü Âyetin delâletinde bir kapalılık bulunmamaktadır. Bazı Hadîs inkârcıları, "Selef-i Sâlihîn'e uymak zorunda değiliz" derler. Bunu bana karşı da söyleyen kimseler olmuştu. "Peygambere, Kur'ân dışında vahiy gelmedi; Hadîslerin dinde bağlayıcılığı yoktur" diyen kimselerin, Selef-i Sâlihîn'e ittibâ etmelerini beklemek zaten hayalcilik olurdu! Ama diyeceksiniz ki: "Kur'ân, Ashâb'ın öncülerine uymayı emretmiyor mu?" Evet, emrediyor ama bu soruya soruyla yanıt vermek daha kestirme yoldur. Sanki Kur'ân, Peygambere ittibâ etmeyi ve onu örnek almayı emretmiyor mu? Emretmesine emrediyor da, "Kur'ân, Kur'ân" diyenler ya bunları görmüyorlar ya da anlamıyorlar. Allah, onlara hidâyet versin; "Kur'ân, Sünnet" demeyi nasip etsin. Peki, Rabbimizin, kendilerine uymamızı emrettiği o mübarek Müslümanlar, iman ve İslâm'da bu mertebeyi nasıl kazandılar dersiniz? Güzelce ya da en güzel şekilde yahut da bütün benlikleriyle Rasûlullah'ı hayatlarında örnek alarak değil mi? Başka ne olabilir ki? O gün, o insanları rızâ makamına yükselten amelin -ne yazık ki- bugün bizi bağlamadığını vehmeden insanlar türemiştir! Yazık!.. Rabbim, hepimize gerçeği göstersin ve hak dini olan İslâm üzere sebât versin. Âmîn.

Bağlantı | kategori: HADİS | tarih: 18/11/2015 | Yorum(0) | Yorum yaz